YEL ANA

YEL ANA

Yel Ana, Türk mitolojisinde havaya ve rüzgâra hükmeden bir varlık olarak anlatılır. Doğanın ve hava olaylarının yönetici karakteridir. Yel Ana, özellikle rüzgârın, fırtınaların ve hava değişimlerinin kontrol edicisi olarak bilinir. İnsanların yaşamlarını sürdürmeleri için ihtiyaç duydukları hava olaylarını onlara temin eder.

Uzun ve dalgaları saçlarla betimlenen Yel Ana, hava akımlarını sembolize eder. Rüzgârla bütünleşmiş görünümü ile doğanın yumuşak ve ferahlık verici yönünü temsil eder. Fakat gittiği yerlere rüzgârlarıyla esenlik ve ferahlık götürmesi yanında fırtına ve kasırga da götürdüğü için kötücül simgesel unsurlara da sahiptir.

Yel Ana’nın bu çift kutuplu var oluşu aslında “mutlak hürriyetin” sembolüdür. Bazen koca koca gemiler onun fırtınasıyla yürür. Bazen devasa kentler onun dalgaları altında yok olur. Muhtaç olanlara uzattığı hükümran elleriyle, öngörü ve bilgelik dolu zihni ile nice düzenler inşa eden Türk toplumunun içindeki dizginlenemez ve perçin vurulamaz evrensel özgürlük duygusudur.